Aeoles

Aeoles (-um m.)^[1](Graece: Αἰολεῖς) sunt praeter Dores et Iones una ex tribus gentibus Graecorum tempore praehistorico. Lingua huius gentis erat Dialectus Aeolica.

Nomen eorum ab Aeolo repetit. Aeolus fuit unus e filiis Hellenis, auctoris generis Graecorum ("Hellenum").

Initio Aeoles in Thessalia habitaverunt, postea lata Mycenensium loca occupaverunt, qui a Doribus victi erant. Aeoles urbes in insulis prope Asiam minorem sitis condiderunt et boreo-occidentalem Asiae minoris partem inhabitaverunt, quae postea Aeolis vocata est.

Bibliographia

• Eduard Meyer: Aioles. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Vol. I,1, Stuttgardiae 1893, Col. 1030–1032.

Nexus interni

• Dialectus Aeolica