Astyanax

Astyanax (Ἀστυάναξ = "urbis dominus", ita a Troianis appellatus quia solus Hector Ilium tuebatur^[1]) vel Scamandrios (Σκαμάνδριος^[2], Σκάμανδρος ab ipso patre appellatus) in mythologia Graeca est filius Hectoris et Andromaches coniugis eius. Una e lepidissimis scaenis Iliadis exeunte carmine sexto Astyanactem patris ad proelium properantis galeam cristamque reformidantem et lacrimantem ostenditː tunc pater abiecta galea puerum manibus sustulit et osculatus est^[3]. Troia capta a Graecis victoribus, adhuc filium Hectoris timentibus ne olim bellum renovaret, ex altissima turre praecipitatus est. Quod horrendum fatum et Euripides^[4] et Seneca^[5] in scaenam protulerunt. Aetate moderna et Maphaeus Vegius de Astyanacte poema conscripsit.

Hector ad pugnam proficiscens ; Astyanax in sinu matris Andromachae sedet. Crater rubris figuris ex Apulia. IV saec. a.C.n.