Constans gravitatis

Constans gravitatis vel constans Newtoniana vel constans gravitationis universalis vel aliquando constans Cavendishiana (G notata) est constans proportionalitatis^(en) in aequationibus classicis gravitationis et relativitatis generalis adhibita. Ei sunt dimensiones L³ M⁻¹ T⁻². Nomen constantis Newtonianae in honorem physici Anglici Isaaci Newtoni (1642–1727) electum est, qui legem universalem gravitationis anno 1687 invenit.

Constans gravitatis
Dimensiones	L3 M−1 T−2
Magnitudo	6.67430(15)×10−11 m3 kg−1 s−2

Constans gravitatis G in lege universali gravitationis Newtoniana.

In lege Newtoniana talis quantitas vim attractionis inter duo corpora ad productum eorum massarum et ad inversionem quadraticam spatii inter ea ducit. In aequationibus campi Einsteinianis^(d)(en), quantitas statuit nexum inter formam continui spatitemporalis et tensorem energiae momentique^(d)(en).

Ob difficilem mensuram, pars numeralis usque ad quattuor notas numeri significantes^(d)(en) tantum noscitur. Secundum unitates primarias Systematis internationalis unitatum, constanti gravitatis congruunt 6.67430(15)×10⁻¹¹ m³ kg⁻¹ s⁻².^[1]

Celebre experimentum^(d)(en) Henrici Cavendish fuit prima mensura quae talem quantitatem certitudinis saltem 99% determinavit.

Aequationes quae constante gravitatis utuntur

Lex universalis gravitationis Newtoniana

${\displaystyle F=G{\frac {m_{1}m_{2}}{r^{2}}}}$

Aequationes campi Einsteinianae^(d)(en)

${\displaystyle G_{\mu \nu }+\Lambda g_{\mu \nu }=\kappa T_{\mu \nu }}$

Constans Einsteiniana^(fr)(d)

${\displaystyle \kappa ={\frac {8\pi G}{c^{4}}}\approx 2.0766\times 10^{-43}\mathrm {\,N^{-1}} }$

Nexus interni

• Astrophysica
• Constans Coulombiana
• Fluctus gravitatis
• Gravitas (physica)
• Isaacus Newtonus
• Relativitas generalis
• Spatium Calabi-Yau
• Unitates Planckianae
• Unitates Stoneyanae
• Celeritas fugae
• Vis aestualis