Isaeus

Isaeus (Graece Ἰσαῖος; natus ca. 420, mortuus ca.345 a.C.n.), unus e decem oratoribus Atticis fuit, Isocratis discipulus^[1] et Demosthenis magister fuisse creditur, cuius exstant non amplius quam undecim orationes, omnes de hereditate (vel, ut fert Pavanetto^[2], "de re familiari tradenda", graece λόγοι κληρικοί). Adduntur pars duodecimae orationis, a Dionysio Halicarnasseo servata, et fragmenta nonnulla. Fere quadraginta tituli huius oratoris nobis noti sunt.

Isaeus

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 420 a.C.n.; Chalcis, Athenae
Obitus: 340 a.C.n.; Athenae
Patria: Athenae antiquae

Opera servata [3]

• De Cleonymi hereditate (Περὶ τοῦ Κλεωνύμου κλήρου)
• De Meneclis hereditate (Περὶ τοῦ Μενεκλέους κλήρου)
• De Pyrrhi hereditate (Περὶ τοῦ Πύρρου κλήρου)
• De Nicostrati hereditate epilogus (Περὶ τοῦ Νικοστράτου κλήρου )
• De Dicaecogenis hereditate (Περὶ τοῦ Δικαιογένους κλήρου)
• De Philoctemonis hereditate (Περὶ τοῦ Φιλοκτήμονος κλήρου)
• De Apollodori hereditate (Περὶ τοῦ Απολλοδώρου κλήρου)
• De Cironis hereditate (Περὶ τοῦ Κίρωνος κλήρου)
• De Astyphili hereditate (Περὶ τοῦ Ἀστυφίλου κλήρου )
• Ad Xenaetum De Aristarchi hereditate (Πρὸς Ξεναίνετον περὶ τοῦ Ἀριστάρχου κλήρου)
• De Hagniae hereditate (Περὶ τοῦ Ἁγνίου κλήρου )
• Pro Euphileto (Ὑπὲρ Εὐφιλήτου)

Nexus interni

• Oratio