Methodus scientifica

Methodus scientifica^[1] est via disquisitionis scientificae cognitionem doctrinamque meliora intellegendi empiricus sive experimentis nexus. Progressus discendi primum quaelibet theoria excogitavisse oportet.

Methodus scientifica: Cognitionis progessus theoriam formasse oportet.

Generaliter dictum methodus ex partibus quattuor constitus est:

1. Formatio hypothesis vel theoriae
2. Formulatio praedictionis in usu
3. Perfectio experientiae vel experimenti
4. Observatio et comparatio cum theoria

Iam Alhazenus methodum scientificam adhibebat. Anno 1637, Renato Cartesio notionem methodi tribuit. Hodierno sane notio methodi scientificae saeculo 20 convocata est.

Historia

Iam Alhazenus (965–1040) methodum scientificam in opera de optica applicabat. Ab anno 1637 notionem "methodi" cum Renato Cartesio (1596–1650) coniunctum est, quo Cartesius opus suum "methodi decursus" divulgavit. Notio "methodi scientificae" demum saeculo 20 composita est.

• 
  Alhazenus, qui rationem scientificam in opera sua applicabat.
• 
  Renatus Cartesius notionem rationis scientificae fundavit.

Nexus interni

• Experimentum
• Historia scientiae
• Laboratorium
• Lex scientifica
• Methodologia
• Scientia (ratio)