Timor specificus

Timor specificus, vel fortasse phobia propria, est quilibet multorum morborum anxietatis qui ex timore absurdo vel rationis experte qui ad res vel condiciones expositas spectat oritur. Evenit ut persona adfecta contactum cum rebus vel condicionibus et, in casibus severis, ullam mentionem vel depictionem earum vitare soleat. Timor revera vitam quotidianam valde debilitare potest.^[1]

Quamquam plurima arachnida innocua sunt, homo arachnophobiam patiens pavorem sentire vel anxius prope exemplum esse potest. Aliquando etiam res araneae similis in homine arachnophobico impetum pavoris stimulare potest. Haec imago "Little Miss Muffet" carmen puerorum depingit, in quo puella eponyma a simulacro araneae exterretur.

Quibusdam hominibus est altus et irrationalis^(en) scurrarum timor (coulrophobia).

Timor vel anxietas a praesentia vel exspectatione rei vel condicionis specificae effici potest. Homo in rem incidens timefactus saepe indicia timoris ostendit vel incommodum exprimit. Res in nonnullis casibus impetum pavoris efficere potest. In plurimis adultis, homo intellegere potest quod timor est rationis expers, sed nihilominus se in difficili anxietatis temperatae experientur. Itaque, haec condicio eius ingenia et adeo salutem physicam magnopere imminuere potest

Epidemiologia

Praevalentia timorum specificorum per singulum annum est 8.7 centesimae in Civitatibus Foederatis, ubi 21.9 centesimae casuum sunt severae, 30.0 centesimae mediocres, et 48.1 centesimae mites.^[2][3] Usitata aetas initii est pueritia ad adolescentiam. Mulieres sunt bis tantum timores specificos pati quam viri.^[4]

Doctrina evolutionaria arguit infantes et pueros evolvere timores specificos qui se nocere possunt, ergo phobiae eos faciunt ut pericula agnoscant. Usitatissimus morbus consociatus in pueris timorem specificum patentibus est alius anxietatis morbus. Quamquam comorbiditas in pueris timores specificos patentibus saepe videtur, minus esse solet quam in aliis anxietatis morbis solet. Initium usitate est inter septem et novem annos natos. Timores specifici aetate ulla fieri possunt, sed cacumen tangere videntur inter decem et tredecim annos natos.

Genera timorum propriorum

Apud quartam Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders editionem, timores in has categorias generales digeri possunt:

• Genus animalis: timor canum, felum, rattorum, et/vel murum, suum, boum, avium, aranearum, vel serpentium.
• Genus circumiectorum naturalium: timor altitudinum (acrophobia), tonitruorum et fulminum (astraphobia), vel senectutis (gerascophobia).
• Genus condicionis: timor spatiorum parvorum et artorum (claustrophobia), vel obscuritatis (nyctophobia).
• Genus vulneris, sanginis, iniectionis, quod timorem actorum medicorum comprehendit, inter quae acus et iniectiones (trypanophobia), timorem sanguinis (haemophobia), et timorem vulnerum.^[5]
• Timores alii: timor morborum ac timores pueriles sonorum magnorum vel hominum inusitate vestitarum.^[6]

Diagnosis

Praecipuae indiciorum diagnosticorum timorum specificorum in DSM-IV-TR proprietates:

• Timor notus et constans qui nimis aut absurdus est, a praesentia aut exspectatione rei aut condicionis specificae innutus (e.g., volatus, altitudinum, animalium, acuum, sanguinis).

• Exponi stimulo timoris paene semper responsum anxietatis incitat, quod speciem impetus pavoris ad condicionem adligati vel inclinati habere potest. In pueris, anxietas exprimi potest per vagiendum, impetus, lentitudinem, vel adhaerendum

• Homo agnoscit timorem esse nimis aut absurdum. In pueris, haec proprietas abesse potest.

• Condicio timoris defugitur aut per anxietatem vel miseriam acerrimam sustinetur.

Nexus interni

• Index timorum
• Logophobia