Corinthus

Latine

Vicipaedia articulum habet de Corintho.

Appellatio pronuntiatusque

API: /koˈrintʰus/

(classice)

Notatio

← Graeca Antiqua Κόρινθος (Corinthos), qui derivari a nomine conditoris Κόρινθος filii Dios dicitur. Nomen prius Ἐφύρη (Ephyrē) fuit.

Nomen proprium

Cŏrinth|us, -ī fem.

1. Urbs in Corinthia, Graecia.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	Corinthus	—	I
gen.	Corinthī	—	II
dat.	Corinthō	—	III
acc.	Corinthum	—	IV
abl.	Corinthō	—	VI
voc.	Corinthe	—	V­
loc.	Corinthī	—	L

Translationes

Anglice: Corinth ☞en Batave: Korinte ☞nl Francogallice: Corinthe ☞fr Germanice: Korinth ☞de Graeca Antiqua: Κόρινθος (Kórinthos, comm.) Hispanice: Corinto ☞es

Italice: Corinto ☞it Neograece: Κόρινθος (Kórinthos, fem.) ☞el Lusitane: Corinto ☞pt Polonice: Korynt masc. ☞pl Ruthenice: Коринф masc. ☞ru