Germanicus

Latine

Notatio

A Germani.

Nomen adiectivum

Germānĭc|us, -a, -um

1. Qui ad Germanos vel Germaniam pertinet.
2. subst. Agnomen Romanum.
3. subst. Nummus aureus.

Declinatio

singularis				pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	Germānĭcus	Germānĭca	Germānĭcum	nom.	Germānĭcī	Germānĭcae	Germānĭca
gen.	Germānĭcī	Germānĭcae	Germānĭcī	gen.	Germānĭcōrum	Germānĭcārum	Germānĭcōrum
dat.	Germānĭcō	Germānĭcae	Germānĭcō	dat.	Germānĭcīs	Germānĭcīs	Germānĭcīs
acc.	Germānĭcum	Germānĭcam	Germānĭcum	acc.	Germānĭcōs	Germānĭcās	Germānĭca
abl.	Germānĭcō	Germānĭcā	Germānĭcō	abl.	Germānĭcīs	Germānĭcīs	Germānĭcīs
voc.	Germānĭce	Germānĭca	Germānĭcum	voc.	Germānĭcī	Germānĭcae	Germānĭca

Translationes

Anglice

√ German ☞^en, Germanic ☞^en

Hungarice

√ német ☞^hu

Germanice

√ deutsch ☞^de, germanisch ☞^de

Graeca Antiqua

√ Γερμανικός (Germanicos)

Hispanice

√ (hodiernus) alemán ☞^es; (antiquus) germano ☞^es