Hic

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

hic

Appellatio pronuntiatusque

hicAPI: /hik/(classice)
Syllabificatio phonetica: hic morphologica: hic

Formae aliae

  • hice, haece, hoce
  • Etiam hicce, haecce, hocce, sed notatio solum hocce suggerit (pro *hod-ce; v. Sihler, 1995, §377.3); propter haec nonnumquam hīc (= hicc) et hōc (= hocc), etc.

Notatio

A radice Protindeuropaea *ǵh-.

Pronomen demonstrativum

hic masc. (haec fem., hoc neut.)

  1. (Pronomen demonstrativum) quo res praesentes, et quae apud nos sunt, aut de quibus loquimus, aut quae nota sunt, ostendimus.

Declinatio

More information Pron. demonstrativum singulare, Pron. demonstrativum plurale ...

Translationes

More information Quo res praesentes quae apud nos sunt ...
More information Quo res praesentes quae apud nos sunt ...

hīc

Appellatio pronuntiatusque

API: /hiːk/(classice)
Syllabificatio phonetica: hīc morphologica: hic

Formae aliae

  • heic

Notatio

Locativus casus priscus a hic pronomine; Protindeuropaee *ǵhey-ḱe.

Adverbium

hīc

  1. In hoc loco.

Translationes

More information In hoc loco ...
More information In hoc loco ...
Remove ads

Latinitas nova

saec. XIX.

  1. Ceu antithesis spiralis Archimedeae hic spiralis logarithmica pro contemplationis materia sumenda.[1]

Fontes

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads