Latinus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /laˈtiːnus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: La·tī·nus — morphologica: Latin-us

Notatio

← Latine: Latium.

Nomen adiectivum

Lătīn|us, -a, -um

1. √ Qui ad Latium pertinet.^[1]
2. Qui ad linguam Latinam pertinet, vel in ea scribitur diciturve.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	Latīnus	Latīna	Latīnum	nom.	Latīnī	Latīnae	Latīna
gen.	Latīnī	Latīnae	Latīnī	gen.	Latīnōrum	Latīnārum	Latīnōrum
dat.	Latīnō	Latīnae	Latīnō	dat.	Latīnīs	Latīnīs	Latīnīs
acc.	Latīnum	Latīnam	Latīnum	acc.	Latīnōs	Latīnās	Latīna
abl.	Latīnō	Latīnā	Latīnō	abl.	Latīnīs	Latīnīs	Latīnīs
voc.	Latīne	Latīna	Latīnum	voc.	Latīnī	Latīnae	Latīna

Latīnus comparativus	dilatare ▼

Latīnus comparativus	collabi ▲

comparativus singularis				comparativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	Latīnior	Latīnior	Latīnius	nom.	Latīniōrēs	Latīniōrēs	Latīniōra
gen.	Latīniōris	Latīniōris	Latīniōris	gen.	Latīniōrum	Latīniōrum	Latīniōrum
dat.	Latīniōrī	Latīniōrī	Latīniōrī	dat.	Latīniōribus	Latīniōribus	Latīniōribus
acc.	Latīniōrem	Latīniōrem	Latīnius	acc.	Latīniōrēs	Latīniōrēs	Latīniōra
abl.	Latīniōre	Latīniōre	Latīniōre	abl.	Latīniōribus	Latīniōribus	Latīniōribus
voc.	Latīnior	Latīnior	Latīnius	voc.	Latīniōrēs	Latīniōrēs	Latīniōra

Latīnus superlativus	dilatare ▼

Latīnus superlativus	collabi ▲

superlativus singularis				superlativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	Latīnissimus	Latīnissima	Latīnissimum	nom.	Latīnissimī	Latīnissimae	Latīnissima
gen.	Latīnissimī	Latīnissimae	Latīnissimī	gen.	Latīnissimōrum	Latīnissimārum	Latīnissimōrum
dat.	Latīnissimō	Latīnissimae	Latīnissimō	dat.	Latīnissimīs	Latīnissimīs	Latīnissimīs
acc.	Latīnissimum	Latīnissimam	Latīnissimum	acc.	Latīnissimōs	Latīnissimās	Latīnissima
abl.	Latīnissimō	Latīnissimā	Latīnissimō	abl.	Latīnissimīs	Latīnissimīs	Latīnissimīs
voc.	Latīnissime	Latīnissima	Latīnissimum	voc.	Latīnissimī	Latīnissimae	Latīnissima

Dictiones collatae

Synonyma

1. Latius

Collocationes

• Cāsus Latīnus (= ablativus)
• Latinus sermō
• Convertere in Latīnum
• Diligenter Latīne loquī

Dictiones derivatae

• Latīnē (adverbium)
• Latīniēnsis
• Latīnitās

Translationes

Qui ad Latium pertinet	dilatare ▼

Qui ad Latium pertinet	collabi ▲

Anglice: Latin (en) Esperantice: latia (eo) Germanice: latinisch (de), aus Latium (de)

Qui ad linguam Latinam pertinet	dilatare ▼

Qui ad linguam Latinam pertinet	collabi ▲

Anglice: Latin (en) Esperantice: latina (eo) Germanice: lateinisch (de), römisch (de)

Nomen substantivum

Latīn|us, -i masc.

1. Incola Latii.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Latīnus	Latīnī	I
gen.	Latīnī	Latīnōrum	II
dat.	Latīnō	Latīnīs	III
acc.	Latīnum	Latīnōs	IV
abl.	Latīnō	Latīnīs	VI
voc.	Latīne	Latīnī	V

Dictiones derivatae

• Latīnigena
• Latīna

Translationes

Incola Latii	dilatare ▼

Incola Latii	collabi ▲

Anglice: Latin (en) Germanice: Latiner (de)

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 39 — “LĂTĪNUS, a, um, adject.”