Libram

Solum Libram Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. libram.

Discretiva

Libram dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
Lībram	casus accusativus singularis	substantivi Lībra

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈliːbram/

(classice)

Syllabificatio phonetica: Lī·bram — morphologica: Libr-am

Loci

Petronius Arbiter ca. 14-66

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Rotundum enim repositorium duodecim habebat signa in orbe disposita, super quae proprium convenientemque materiae structor imposuerat cibum: super arietem cicer arietinum, super taurum bubulae frustum, super geminos testiculos ac rienes, super cancrum coronam, super leonem ficum Africanam, super virginem steriliculam, super libram stateram in cuius altera parte scriblita erat, in altera placenta, super scorpionem pisciculum marinum, super sagittarium oclopetam, super capricornum locustam marinam, super aquarium anserem, super pisces duos mullos. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[1][2]

Fontes