libram

Solum libram Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Libram.

Discretiva

libram dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
lībram	casus accusativus singularis	substantivi lībra

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈliːbram/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lī·bram — morphologica: libr-am

Loci

Marcus Terentius Varro -47…-45

Titus Livius -58/+17

C. Plinius Secundus 23-79

Aulus Gellius ca. 130-170

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Hoc verius esse ipsum verbum ostendit, de quo quaeritur: nam id aes quod obligatur per libram neque suum fit, inde nexum dictum. —De lingua Latina Varronis ^[1][2]
• Aurum, argentum, aes signatum omne senatores crastino die in publicum conferamus, ita ut anulos sibi quisque et coniugi et liberis, et filio bullam, et quibus uxor filiaeve sunt singulas uncias pondo auri relinquant; argenti qui curuli sella sederunt equi ornamenta et libras pondo, ut salinum patellamque deorum causa habere possint; ceteri senatores libram argenti tantum; aeris signati quina milia in singulos patres familiae relinquamus: ceterum omne aurum, argentum, aes signatum ad triumviros mensarios extemplo deferamus nullo ante senatus consulto facto, ut voluntaria conlatio et certamen adiuvandae rei publicae excitet ad aemulandum animos primum equestris ordinis, dein reliquae plebis. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3][2]

saec. I.

• Aureus nummus post annos LI percussus est quam argenteus ita, ut scripulum valeret sestertios vicenos, quod efficit in libram ratione sestertii, qui tunc erat, V DCCLX. postea placuit Ж XXXX signari ex auri libris, paulatimque principes inminuere pondus, et novissime Nero ad XXXXV. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• Post proelium Cannense Hannibal, Carthaginiensium imperator, ex captivis nostris electos decem Romam misit mandavitque eis pactusque est, ut, si populo Romano videretur, permutatio fieret captivorum et pro his quos alteri plures acciperent, darent argenti pondo libram et selibram. —Noctes Atticae A. Gellii ^[5][2]

saec. IV.

• Si enim dares libram argenti et reciperes libram auri, quanto capereris gaudio? Inspice, et interroga avaritiam: Libram argenti dedi, libram auri recipio. Quid simile argentum et aurum? Magis ergo, quid simile terra et coelum? —Sermones de Scripturis Augustini ^[6][2]

Fontes