Saturnus

Latine

Nomen proprium

Saturn|us, -ī masc.

1. Deus Romanus temporis cultusque.
2. Sextus planeta a Sole.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Saturnus	—	I
gen.	Saturnī	—	II
dat.	Saturnō	—	III
acc.	Saturnum	—	IV
abl.	Saturnō	—	VI
voc.	Saturne	—	V

Dictiones collatae

Planetae Systematis Solaris

☿ Mercurius | ♀ Venus | ♁ Tellus (Terra) | ♂ Mars | ♃ Iuppiter (Juppiter) | ♄ Saturnus | ♅ Uranus | ♆ Neptunus

Vicipaedia articulum habet de Saturno.

Dictiones derivatae

• Saturnalia
• Saturnalis
• Saturninus
• Saturnius

• dies Saturni

Translationes

Anglice

(et deus et planeta) Saturn ☞^en

Germanice

Saturn m ☞de

Graeca Antiqua

(deus) Κρόνος (Cronos, m.); (planeta) Φαίνων (Phaenōn, m.)

Hispanice

(et deus et planeta) Saturno m ☞^es

Islandice

Satúrnus ☞^is

Suecice

(et deus et planeta) Saturnus ☞^sv