Verbum temporale
abdūc|ō, -ĕre, -dūxī, -dŭctum
- Alio ducere.
Coniugatio
More information Radix praesens abdūc-, Praesens indicativum ...
| Radix praesens abdūc- |
| Praesens indicativum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
abdūcō | abdūcimus |
|
I. |
abdūcor | abdūcimur |
| II. |
abdūcis | abdūcitis |
|
II. |
abdūceris | abdūciminī |
| III. |
abdūcit | abdūcunt |
|
III. |
abdūcitur | abdūcuntur |
| Imperativus |
| act. |
abdūce | abdūcite |
|
pass. |
abdūcere | abdūciminī |
| Imperativus futurus |
| II. |
abdūcitō | abdūcitōte |
|
II. |
abdūcitor | — |
| III. |
abdūcitō | abdūcuntō |
|
III. |
abdūcitor | abdūcuntor |
| Praesens subiunctivum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
abdūcam | abdūcāmus |
|
I. |
abdūcar | abdūcāmur |
| II. |
abdūcās | abdūcātis |
|
II. |
abdūcāris | abdūcāminī |
| III. |
abdūcat | abdūcant |
|
III. |
abdūcātur | abdūcantur |
| Imperfectum indicativum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
abdūcēbam | abdūcēbāmus |
|
I. |
abdūcēbar | abdūcēbāmur |
| II. |
abdūcēbās | abdūcēbātis |
|
II. |
abdūcēbāris | abdūcēbāminī |
| III. |
abdūcēbat | abdūcēbant |
|
III. |
abdūcēbātur | abdūcēbantur |
| Imperfectum subiunctivum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
abdūcerem | abdūcerēmus |
|
I. |
abdūcerer | abdūcerēmur |
| II. |
abdūcerēs | abdūcerētis |
|
II. |
abdūcerēris | abdūcerēminī |
| III. |
abdūceret | abdūcerent |
|
III. |
abdūcerētur | abdūcerentur |
| Futurum indicativum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
abdūcam | abdūcēmus |
|
I. |
abdūcar | abdūcēmur |
| II. |
abdūcēs | abdūcētis |
|
II. |
abdūcēris | abdūcēminī |
| III. |
abdūcet | abdūcent |
|
III. |
abdūcētur | abdūcentur |
Close
More information Radix perfecta abdūx-, Perfectum indicativum ...
| Radix perfecta abdūx- |
| Perfectum indicativum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
abdūxī | abdūximus |
| II. |
abdūxistī | abdūxistis |
| III. |
abdūxit | abdūxērunt |
| Perfectum subiunctivum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
abdūxerim | abdūxerīmus |
| II. |
abdūxerīs | abdūxerītis |
| III. |
abdūxerit | abdūxerint |
| Plusquam perfectum indicativum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
abdūxeram | abdūxerāmus |
| II. |
abdūxerās | abdūxerātis |
| III. |
abdūxerat | abdūxerant |
| Plusquam perfectum subiunctivum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
abdūxissem | abdūxissēmus |
| II. |
abdūxissēs | abdūxissētis |
| III. |
abdūxisset | abdūxissent |
| Futurum perfectum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
abdūxerō | abdūxerimus |
| II. |
abdūxeris | abdūxeritis |
| III. |
abdūxerit | abdūxerint |
Close
More information Infinitivi, act. ...
| Infinitivi |
| act. | pass. |
| praes. |
abdūcere | abdūcī |
| perf. |
abdūxisse |
|
| Participia |
| praes. |
abdūcēns, -entis |
| perf. |
abdŭctus, -a, -um |
| fut. |
abdŭctūrus, -a, -um |
|
| Gerundia et supina |
| subst. |
abdūcendum, -ī |
| adiect. |
abdūcendus, -a, -um |
| supina |
abdŭctum, abdŭctū |
|
Close