Appellatio pronuntiatusque
Verbum intransitivum
abscēd|ō, -ĕre, abscessī, abscessum
- √ Cedere ab loco.
- (militariter) Discedere, egredi.
- abscedo ab [aliquo]: Desistere de aliquo; linquere aliquid.
- Abdicāre, omittere
- Regio abscessum est.
Coniugatio
Verbum finitum
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| abscēd- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
abscēdō |
abscēdam |
|
abscēdēbam |
abscēderem |
abscēdam |
|
| II. sing. |
abscēdis |
abscēdās |
abscēde! |
abscēdēbās |
abscēderēs |
abscēdēs |
abscēditō! |
| III. sing. |
abscēdit |
abscēdat |
|
abscēdēbat |
abscēderet |
abscēdet |
abscēditō! |
| I. plur. |
abscēdimus |
abscēdāmus |
|
abscēdēbāmus |
abscēderēmus |
abscēdēmus |
|
| II. plur. |
abscēditis |
abscēdātis |
abscēdite! |
abscēdēbātis |
abscēderētis |
abscēdētis |
abscēditōte! |
| III. plur. |
abscēdunt |
abscēdant |
|
abscēdēbant |
abscēderent |
abscēdent |
abscēduntō! |
| Thema |
Vox passiva |
| abscēd- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
abscēdor |
abscēdar |
|
abscēdēbar |
abscēderer |
abscēdar |
|
| II. sing. |
abscēderis |
abscēdāris |
abscēdere! |
abscēdēbāris |
abscēderēris |
abscēdēris |
abscēditor! |
| III. sing. |
abscēditur |
abscēdātur |
|
abscēdēbātur |
abscēderētur |
abscēdētur |
abscēditor! |
| I. plur. |
abscēdimur |
abscēdāmur |
|
abscēdēbāmur |
abscēderēmur |
abscēdēmur |
|
| II. plur. |
abscēdiminī |
abscēdāminī |
abscēdiminī! |
abscēdēbāminī |
abscēderēminī |
abscēdēminī |
— |
| III. plur. |
abscēduntur |
abscēdantur |
|
abscēdēbantur |
abscēderentur |
abscēdentur |
abscēduntor! |
Close
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| abscess- |
Tempus perfectum |
plusquam perfectum |
futurum exactum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
coniunct. |
| I. sing. |
abscessī |
abscesserim |
abscesseram |
abscessissem |
abscesserō |
| II. sing. |
abscessistī |
abscesseris |
abscesserās |
abscessissēs |
abscesseris |
| III. sing. |
abscessit |
abscesserit |
abscesserat |
abscessisset |
abscesserit |
| I. plur. |
abscessimus |
abscesserimus |
abscesserāmus |
abscessissēmus |
abscesserimus |
| II. plur. |
abscessistis |
abscesseritis |
abscesserātis |
abscessissētis |
abscesseritis |
| III. plur. |
abscessērunt |
abscesserint |
abscesserant |
abscessissent |
abscesserint |
Close
Verbum infinitum
More information Modus, infinitivus ...
| Modus |
infinitivus |
participium |
| Tempus |
praesens |
perfectum |
futurum |
praesens |
perfectum |
futurum |
Vox activa |
abscēdere |
abscessisse |
abscessūrum, -am, -um esse |
abscēdēns |
|
abscessūrus, -a, -um |
Vox passiva |
abscēdī |
abscessum, -am, -um esse |
abscessum īrī |
|
abscessus, -a, -um |
|
|
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum |
| abscēdendī |
abscēdendus, -a, -um |
abscessum |
abscessū |
Close