cedo

Latine

cēdō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkeːdoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cē·dō — morphologica: ced-o

Notatio

← a lingua Protoitalica: *kezdō ← a lingua Protoindoeuropaea: *ḱyesdʰ-

Verbum temporale

cēd|ō, -ere, cessī, cessum ^{[1][2][3][4][5]}

1. (Intrans.) ire, ambulare
2. (Intrans.) locum dare, retro vadere, abire, retrahere
3. (Trans.) dare, concedere

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
cēd-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cēdō	cēdam		cēdēbam	cēderem	cēdam
II. sing.	cēdis	cēdās	cēde!	cēdēbās	cēderēs	cēdēs	cēditō!
III. sing.	cēdit	cēdat		cēdēbat	cēderet	cēdet	cēditō!
I. plur.	cēdimus	cēdāmus		cēdēbāmus	cēderēmus	cēdēmus
II. plur.	cēditis	cēdātis	cēdite!	cēdēbātis	cēderētis	cēdētis	cēditōte!
III. plur.	cēdunt	cēdant		cēdēbant	cēderent	cēdent	cēduntō!
Thema	Vox passiva
cēd-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cēdor	cēdar		cēdēbar	cēderer	cēdar
II. sing.	cēderis	cēdāris	cēdere!	cēdēbāris	cēderēris	cēdēris	cēditor!
III. sing.	cēditur	cēdātur		cēdēbātur	cēderētur	cēdētur	cēditor!
I. plur.	cēdimur	cēdāmur		cēdēbāmur	cēderēmur	cēdēmur
II. plur.	cēdiminī	cēdāminī	cēdiminī!	cēdēbāminī	cēderēminī	cēdēminī	—
III. plur.	cēduntur	cēdantur		cēdēbantur	cēderentur	cēdentur	cēduntor!

Thema	Vox activa
cess-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cessī	cesserim	cesseram	cessissem	cesserō
II. sing.	cessistī	cesseris	cesserās	cessissēs	cesseris
III. sing.	cessit	cesserit	cesserat	cessisset	cesserit
I. plur.	cessimus	cesserimus	cesserāmus	cessissēmus	cesserimus
II. plur.	cessistis	cesseritis	cesserātis	cessissētis	cesseritis
III. plur.	cessērunt	cesserint	cesserant	cessissent	cesserint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cēdere	cessisse	cessūrum, -am, -um esse	cēdēns		cessūrus, -a, -um­
Vox passiva	cēdī	cessum, -am, -um esse	cessum īrī		cessus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cēdendī		cēdendus, -a, -um			cessum	cessū

Dictiones derivatae

• cessīcius
• cessim
• cessiō
• cessō, cessāre

Composita

• abscēdō, abscēdere
• accēdō, accēdere
• antecēdō, antecēdere
• concēdō, concēdere
• dēcēdō, dēcēdere
• discēdō, discēdere
• excēdō, excēdere
• incēdō, incēdere
• intercēdō, intercēdere
• occēdō, occēdere
• praecēdō, praecēdere
• prōcēdō, prōcēdere
• recēdō, recēdere
• retrōcēdō, retrōcēdere
• sēcēdō, sēcēdere
• succēdō, succēdere
• supercēdō, supercēdere

Translationes

Ire, ambulare	dilatare ▼

Ire, ambulare	collabi ▲

Anglice: go (en), move (en), proceed (en) Germanice: gehen (de), schreiten (de), einhergehen (de)

Locum dare, retro vadere, abire, retrahere	dilatare ▼

Locum dare, retro vadere, abire, retrahere	collabi ▲

Anglice: withdraw (en), go away (en), depart (en), leave (en) Germanice: weichen (de), weggehen (de), zurückgehen (de)

Dare, concedere	dilatare ▼

Dare, concedere	collabi ▲

Anglice: concede (en), grant (en) Germanice: abtreten (de), überlassen (de), zugeben (de), zugestehen (de)

Discretiva

cedo dictio est in variis linguis:

• Esperantice: cedo
• Gallaice: cedo
• Lusitane: cedo

Formae affines

Latine

cedo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cedo	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	ce + *dō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkedo/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ce·do

Hispanice

cedo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cedo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	ceder

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈθeðo], [ˈseðo]

Syllabificatio phonetica: ce·do — morphologica: ced-o

Italice

cedo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cedo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	cedere

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈʧɛdo/

Syllabificatio phonetica: ce·do — morphologica: ced-o

Lusitane

cedo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cedo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	ceder

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈseðu/

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: ce·do — morphologica: ced-o

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 568 — “CĒDO, dis, cessi, cessum, dere, 3.”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 451 — “1. cēdo, cessi, cessum, ĕre, 3. v. n. et a.”
3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 1. cēdo, cessī, cessum, ere (tom. 1, p. 1054)
4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — cedere
5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — CEDO100