absoluta

Discretiva

absoluta dictio est in variis linguis:

• Esperantice: absoluta
• Ido: absoluta

Dictiones similes

• Dacoromane: absolută

Formae affines

Latine

absolūta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
absolūta	casus nominativus singularis · genus femininum	participii absolūtus
absolūta	casus vocativus singularis · genus femininum	participii absolūtus
absolūta	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii absolūtus
absolūta	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii absolūtus
absolūta	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii absolūtus

Appellatio pronuntiatusque

API: /absoˈluːta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·ta — morphologica: ab-solut-a

absolūtā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
absolūtā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii absolūtus

Appellatio pronuntiatusque

API: /absoˈluːtaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tā — morphologica: ab-solut-a

Dacoromane

absoluta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
absoluta	casus nominativus/accusativus singularis articulatus · genus femininum	adiectivi absolut

Appellatio pronuntiatusque

API: /absoˈluta/

Syllabificatio phonetica: ab·so·lu·ta — morphologica: absolut-a

Hispanice

absoluta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
absoluta	forma singularis · genus femininum	adiectivi absoluto

Appellatio pronuntiatusque

API: [aβsoˈluta]

Syllabificatio phonetica: ab·so·lu·ta — morphologica: ab-solut-a

Lusitane

absoluta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
absoluta	forma singularis · genus femininum	adiectivi absoluto

Appellatio pronuntiatusque

API: [ɜbsuˈłutɜ]

Syllabificatio phonetica: ab·so·lu·ta — morphologica: ab-solut-a

Loci

Marcus Terentius Varro -116…-27

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

C. Plinius Secundus 23-79

Aulus Gellius ca. 130-180

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 37 a.C.n.)

• Quae superiore tempore fieri oportuerit et non sunt absoluta, antequam gemmas agant ac florescere incipiant, fieri, quod, si quae folia amittere solent ante frondere inceperunt, statim ad serendum idonea non sunt. —De agricultura Varronis ^[1][2]

class.

• Expectant nos, si ex hac aliquando faece in illud evadimus sublime et excelsum, tranquillitas animi et expulsis erroribus absoluta libertas. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[3][2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

• namque et dependentes ubique guttae parvis globantur orbibus et pulveri inlatae frondiumque lanugini inpositae absoluta rotunditate cernuntur, et in poculis repletis media maxime tument, quae propter subtilitatem umoris mollitiamque in se residentem ratione facilius quam visu deprehenduntur. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

• Nam cum ab adfligendo et ad perniciem interitumque deducendo inclinatum id tractumque sit, semperque eo verbo qui diligenter locuti sunt ita usi sint, ut profligare dicerent prodigere et deperdere profligatasque res quasi proflictas perditas appellarent, nunc audio aedificia et templa et alia fere multa quae prope absoluta adfectaque sunt in nrofligato esse dici ipsaque esse iam profligata. —Noctes Atticae A. Gellii ^[5][2]

Fontes