absolutus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /absoˈluːtus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tus morphologica: ab-solut-us

Notatio

Latine: absolvō (absolvere)

Nomen adiectivum

absolūt|us, -a, -um

  1. √ Totaliter, sine relatione.

Declinatio

More information positivus singularis, positivus pluralis ...
More information absolūtus comparativus ...
More information absolūtus comparativus ...
More information absolūtus superlativus ...
More information absolūtus superlativus ...

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

Translationes

More information √ Totaliter, sine relatione ...
More information √ Totaliter, sine relatione ...
Remove ads

Loci

Nicolaus Copernicus
1473–1543
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Tametsi absolutus orbis non statim videatur, in tanta montium excelsitate, descensuque vallium, quae tamen universam terras rotunditatem minime variant. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici [1][2]

Fontes

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads