absoluturus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /absoluːˈtuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tū·rus — morphologica: ab-solut-ur-us

Notatio

← Latine: absolvō (absolvere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
absolūtūrus	—	futurum	activa	participium­	nominativo	absolvō (absolvere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	absolūtūrus	absolūtūra	absolūtūrum	nom.	absolūtūrī	absolūtūrae	absolūtūra
gen.	absolūtūrī	absolūtūrae	absolūtūrī	gen.	absolūtūrōrum	absolūtūrārum	absolūtūrōrum
dat.	absolūtūrō	absolūtūrae	absolūtūrō	dat.	absolūtūrīs	absolūtūrīs	absolūtūrīs
acc.	absolūtūrum	absolūtūram	absolūtūrum	acc.	absolūtūrōs	absolūtūrās	absolūtūra
abl.	absolūtūrō	absolūtūrā	absolūtūrō	abl.	absolūtūrīs	absolūtūrīs	absolūtūrīs
voc.	absolūtūre	absolūtūra	absolūtūrum	voc.	absolūtūrī	absolūtūrae	absolūtūra