absolvo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

absolvō

Appellatio pronuntiatusque

API: /abˈsolwoː/, [abˈsɔɫwoː](classice)
API: /abˈsolwoː abˈsolwere abˈsolwiː absoˈluːtum/(classice)
absolvo, absolvere, absolvi, absolutumAPI: /apˈsolvo apˈsolvere apˈsolvi apsoˈlutum/(ecclesiastice)
Syllabificatio phonetica: ab·sol·vō morphologica: ab-solv-o

Notatio

ab + solvo

Verbum transitivum

absolv|ō, -ere, -ī, absolūtum [1][2][3][4][5]

  1. Solvere ab aliquo, ut, pedicis (a vinculis solvere, vinculis exsolvere).
  2. (Iur.) solvere a causa.

Coniugatio

Verbum finitum

­

More information Thema, Vox activa ...
More information Thema, Vox activa ...

Verbum infinitum

More information Modus, infinitivus ...

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

  1. religō
  2. damnō, condemnō, pūniō

Composita

  • circumsolvō, circumsolvere
  • cōnsolvō, cōnsolvere
  • dēsolvō, dēsolvere
  • exsolvō, exsolvere, exsolūtiō
  • persolvō, persolvere
  • subsolvō, subsolvere
  • resolvō, resolvere, resolūtiō

Collocationes

  • Ego te absolvo.

Dictiones derivatae

Translationes

More information Solvere ab aliquo ...
More information Solvere ab aliquo ...
More information Solvere a causa ...
More information Solvere a causa ...
Remove ads

Loci

Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Vos, inquit, videritis, quid illi debeatur: ego me etsi peccato absolvo, supplicio non libero; nec ulla deinde inpudica Lucretiae exemplo vivet. —Ab urbe condita Titi Livii [6][7]

Discretiva

absolvo dictio est in variis linguis:

Formae affines

Lusitane

absolvo

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
API: [ɜbˈsołvu](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: ab·sol·vo morphologica: ab-solv-o

Fontes

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads