absolvit

Discretiva

absolvit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
absolvit	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	absolvō (absolvere)
absolvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	absolvō (absolvere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /abˈsol.wit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·sol·vit — morphologica: ab-solv-it

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• idem et lacunaria primus pingere instituit, nec camaras ante eum taliter adornari mos fuit; parvas pingebat tabellas maximeque pueros. hoc aemuli interpretabantur facere eum, quoniam tarda picturae ratio esset illa. quam ob rem daturus ei celeritatis famam absolvit uno die tabellam, quae vocata est hemeresios, puero picto. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes