aequatis

Discretiva

aequatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

aequātis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
aequātis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	aequō (aequāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ae̯ˈkwaːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·quā·tis — morphologica: aequ-atis

aequātīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
aequātīs	casus dativus pluralis	participii aequātus
aequātīs	casus ablativus pluralis	participii aequātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ae̯ˈkwaːtiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·quā·tīs — morphologica: aequat-is

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Albius Tibullus -54/-19

Marcus Manilius fl. 14

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Cuius generis oracula etiam habenda sunt, non ea, quae aequatis sortibus ducuntur, sed illa, quae instinctu divino afflatuque funduntur; etsi ipsa sors contemnenda non est, si auctoritatem habet vetustatis, ut eae sunt sortes, quas e terra editas accepimus; quae tamen ductae ut in rem apte cadant, fieri credo posse divinitus. —De divinatione Ciceronis ^[1][2]

class.

• Accesserant duae res ad augendam invidiam dictatoris, una fraude ac dolo Hannibalis, quod, cum a perfugis ei monstratus ager dictatoris esset, omnibus circa solo aequatis ab uno eo ferrum ignemque et vim omnem hostilem abstineri iussit, ut occulti alicuius pacti ea merces videri posset, altera ipsius facto, primo forsitan dubio, quia non exspectata in eo senatus auctoritas est, ad extremum haud ambigue in maximam laudem verso. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3]

class.

• Iam simul audacis veniant certamina Martis

Adversisque parent acies concurrere signis,

Tum tibi non desit faciem conponere pugnae,

Seu sit opus quadratum acies consistat in agmen,

Rectus ut aequatis decurrat frontibus ordo,

Seu libeat duplicem seiunctim cernere Martem,

Dexter uti laevum teneat dextrumque sinister

Miles sitque duplex gemini victoria casus. —Elegiarum libri II Tibulli ^[4][2]

class.

• at non Lanigeri signum Libraeque repugnant

in totum, quia ver autumno tempore differt

(fructibus hoc implet maturis, floribus illud)

sed ratione pari est, aequatis nocte diebus,

temporaque efficiunt simili concordia textu

permixtosque dies mediis hiemem inter et aestum

articulis uno servantia utrimque tenore

quo minus infesto decertent sidera bello. —Astronomicon M. Manilii ^[5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Minima et partes quaelibet aequatae eiusdem magnitudinis et regulariter aequatis disposita intervallis, ut eae quae sunt a costa, ita sigillatim tangunt eas quae sunt in diametro partes. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni ^[6][2]

Fontes

3. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXII, caput 23, [4] — aequatis