agitabit

Discretiva

agitabit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitābit	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /agiˈtaːbit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·bit — morphologica: agit-abit

Loci

Marcus Manilius fl. 14

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quattuor appositis Centaurus partibus effert

sidera et ex ipso mores nascentibus addit.

aut stimulis agitabit onus mixtasque iugabit

semine quadrupedes aut curru celsior ibit

aut onerabit equos armis aut ducet in arma. —Astronomicon M. Manilii ^[1][2]

Fontes