agitavi

Discretiva

agitavi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

agitāvī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitāvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /agi'taːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·vī — morphologica: agitav-i

Italice

agitavi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitavi	secunda singularis	imperfectum	activa	indicativus	agitare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ad͡ʒiˈtavi/

Syllabificatio phonetica: a·gi·ta·vi — morphologica: agit-avi

Loci

Titus Livius -58/+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Cum ille augurio rem expertus profecto futuram dixisset. Atqui hoc animo agitavi, inquit, te novacula cotem discissurum; cape haec et perage quod aves tuae fieri posse portendunt. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

Fontes