agitor

Discretiva

agitor dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitor	secunda singularis	futurum	passiva	imperativus	agō (agere)
agitor	tertia singularis	futurum	passiva	imperativus	agō (agere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈa.gi.tor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tor — morphologica: ag-itor

Proprietates grammaticales²

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitor	prima singularis	praesens	passiva	indicativus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈa.gi.tor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tor — morphologica: agit-or

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354–1367 p.C.n.)

• Dolor: Pulicibus agitor.

Ratio: Terrena omnia hominis ad obsequium facta sunt, pars ut pascat, pars ut vestiat, pars ut vehat, alia ut defendant, alia ut exerceant doceantque et conditionis admoneant, quedam denique ut delectent fessumque rebus animum levent, quedam vero ut delectationem noxiam frenent, ac salubribus tediis contemptum huius lucis simulque desiderium vite melioris incutiant. Quantum enim, queso, mors timeretur, quantumve, si tediis vacua esset, placitura mortalibus erat hec vita, cum tediis plena sic placeat, sic abitus timeatur? —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[1][2]

Fontes