alno
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Discretiva
 |
alno dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
Appellatio pronuntiatusque
API: /ˈalnoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: al·nō — morphologica: aln-o
Loci
Latinitas Romana
- reperitur et in alno tuber, tanto deterius, quantum ab acere alnus ipsa distat. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 27, [69] — alno
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads