alnus

Solum alnus Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Alnus.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈalnus/, [ˈaɫnʊs]

(classice)

Syllabificatio phonetica: al·nus — morphologica: aln-us

Nomen substantivum

aln|us, -ī fem. ^{[1][2][3][4][5]}

1. Arbor in aquosis et paludosis locis nascens.^[1]
2. Species arboris generis Alnus.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	alnus	alnī	I
gen.	alnī	alnōrum	II
dat.	alnō	alnīs	III
acc.	alnum	alnōs	IV
abl.	alnō	alnīs	VI
voc.	alne	alnī	V

Dictiones collatae

Synonyma

• Betula alnus

Collocationes

• alnus nigra

Dictiones derivatae

• alneus

Translationes

Species arboris	dilatare ▼

Species arboris	collabi ▲

Anglice: alder (en) Dacoromane: arin (ro) m Esperantice: alno (eo) Germanice: Erle (de) f

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• dat et alnus, ut dictum est, tuber sectile, sicut citrum acerque. —Naturalis historia Plinii ^[6][7]

Fontes