aperio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈperioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·pe·ri·ō — morphologica: aper-io

Notatio

← Lingua prisca Indeuropaea: *ap(o)- "ab" + *ver-jō "operire". Cognatum est operiō.

Verbum transitivum

ăpĕr|ĭō, -īre, -ŭī, -tum

1. Pando, quod clausum erat, tollere operimentum.
2. Reclūdere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
aper-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	aperiō	aperiam		aperiēbam	aperīrem	aperiam
II. sing.	aperīs	aperiās	aperī!	aperiēbās	aperīrēs	aperiēs	aperītō!
III. sing.	aperit	aperiat		aperiēbat	aperīret	aperiet	aperītō!
I. plur.	aperīmus	aperiāmus		aperiēbāmus	aperīrēmus	aperiēmus
II. plur.	aperītis	aperiātis	aperīte!	aperiēbātis	aperīrētis	aperiētis	aperītōte!
III. plur.	aperiunt	aperiant		aperiēbant	aperīrent	aperient	aperiuntō!
Thema	Vox passiva
aper-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	aperior	aperiar		aperiēbar	aperīrer	aperiar
II. sing.	aperīris	aperiāris	aperīre!	aperiēbāris	aperīrēris	aperiēris	aperītor!
III. sing.	aperītur	aperiātur		aperiēbātur	aperīrētur	aperiētur	aperītor!
I. plur.	aperīmur	aperiāmur		aperiēbāmur	aperīrēmur	aperiēmur
II. plur.	aperīminī	aperiāminī	aperīminī!	aperiēbāminī	aperīrēminī	aperiēminī	—
III. plur.	aperiuntur	aperiantur		aperiēbantur	aperīrentur	aperientur	aperiuntor!

Thema	Vox activa
aperu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	aperuī	aperuerim	aperueram	aperuissem	aperuerō
II. sing.	aperuistī	aperueris	aperuerās	aperuissēs	aperueris
III. sing.	aperuit	aperuerit	aperuerat	aperuisset	aperuerit
I. plur.	aperuimus	aperuerimus	aperuerāmus	aperuissēmus	aperuerimus
II. plur.	aperuistis	aperueritis	aperuerātis	aperuissētis	aperueritis
III. plur.	aperuērunt	aperuerint	aperuerant	aperuissent	aperuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	aperīre	aperuisse	apertūrum, -am, -um esse	aperiēns		apertūrus, -a, -um­
Vox passiva	aperīrī	apertum, -am, -um esse	apertum īrī		apertus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
aperiendī		aperiendus, -a, -um			apertum	apertū

Dictiones collatae

Synonyma

• patefaciō, patefacere

Antonyma · contraria

• claudō, claudere
• operiō, operīre

Dictiones derivatae

• apertō, apertāre
• apertum
• apertus, apertē

Translationes

Pando, quod clausum erat

Anglica Antiqua: openian Anglice: uncover (en), open (en) Dacoromane: deschide (ro) Francogallice: ouvrir (fr)

Germanice: öffnen (de), aufbrechen (de) Hispanice: abrir (es) Islandice: opna (is) Italice: aprire (it)

Recludere

Anglice: open (en), disclose (en) Dacoromane: deschide (ro)

Germanice: eröffnen (de), zugänglich machen (de), aufmachen (de) Islandice: opna (is)