Appellatio pronuntiatusque
- Syllabificatio phonetica: a·per·tō — morphologica: apert-o
Verbum transitivum
apert|ō, -āre, -āvī, -ātum
- Omnino aperire, totaliter denudare.
Coniugatio
Verbum finitum
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| apert- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
apertō |
apertem |
|
apertābam |
apertārem |
apertābō |
|
| II. sing. |
apertās |
apertēs |
apertā! |
apertābās |
apertārēs |
apertābis |
apertātō! |
| III. sing. |
apertat |
apertet |
|
apertābat |
apertāret |
apertābit |
apertātō! |
| I. plur. |
apertāmus |
apertēmus |
|
apertābāmus |
apertārēmus |
apertābimus |
|
| II. plur. |
apertātis |
apertētis |
apertāte! |
apertābātis |
apertārētis |
apertābitis |
apertātōte! |
| III. plur. |
apertant |
apertent |
|
apertābant |
apertārent |
apertābunt |
apertantō! |
| Thema |
Vox passiva |
| apert- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
apertor |
aperter |
|
apertābar |
apertārer |
apertābor |
|
| II. sing. |
apertāris |
apertēris |
apertāre! |
apertābāris |
apertārēris |
apertāberis |
apertātor! |
| III. sing. |
apertātur |
apertētur |
|
apertābātur |
apertārētur |
apertābitur |
apertātor! |
| I. plur. |
apertāmur |
apertēmur |
|
apertābāmur |
apertārēmur |
apertābimur |
|
| II. plur. |
apertāminī |
apertēminī |
apertāminī! |
apertābāminī |
apertārēminī |
apertābiminī |
— |
| III. plur. |
apertantur |
apertentur |
|
apertābantur |
apertārentur |
apertābuntur |
apertantor! |
Close
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| apertāv- |
Tempus perfectum |
plusquam perfectum |
futurum exactum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
coniunct. |
| I. sing. |
apertāvī |
apertāverim |
apertāveram |
apertāvissem |
apertāverō |
| II. sing. |
apertāvistī |
apertāveris |
apertāverās |
apertāvissēs |
apertāveris |
| III. sing. |
apertāvit |
apertāverit |
apertāverat |
apertāvisset |
apertāverit |
| I. plur. |
apertāvimus |
apertāverimus |
apertāverāmus |
apertāvissēmus |
apertāverimus |
| II. plur. |
apertāvistis |
apertāveritis |
apertāverātis |
apertāvissētis |
apertāveritis |
| III. plur. |
apertāvērunt |
apertāverint |
apertāverant |
apertāvissent |
apertāverint |
Close
Verbum infinitum
More information Modus, infinitivus ...
| Modus |
infinitivus |
participium |
| Tempus |
praesens |
perfectum |
futurum |
praesens |
perfectum |
futurum |
Vox activa |
apertāre |
apertāvisse |
apertātūrum, -am, -um esse |
apertāns |
|
apertātūrus, -a, -um |
Vox passiva |
apertārī |
apertātum, -am, -um esse |
apertātum īrī |
|
apertātus, -a, -um |
|
|
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum |
| apertandī |
apertandus, -a, -um |
apertātum |
apertātū |
Close
Translationes
Omnino aperire, totaliter denudare
|
|
|
- Germanice: ganz entblößen (de)
|