arbore

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

arbore dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

More information Forma, Modus flexurae ...

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈar.bo.re/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·bo·re morphologica: arbor-e

Francogallice

Proprietates grammaticales

More information Forma, Persona ...

Appellatio pronuntiatusque

API: [aʁˈbɔʁ]
Syllabificatio phonetica: ar·bore morphologica: arbor-e
Remove ads

Latinitas Romana

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

  • hunc tamen infantem maternis demite ramis,
et date nutrici, nostraque sub  arbore  saepe
lac facitote bibat, nostraque sub  arbore  ludat.
cumque loqui poterit, matrem facitote salutet,
et tristis dicat ‘latet hoc in stipite mater.’
stagna tamen timeat, nec carpat ab  arbore  flores,
et frutices omnis corpus putet esse dearum. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [1]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • molle ovum, palmulae, nuclei pinei, oleae albae ex dura muria, eaedem aceto intinctae, vel nigrae, quae in  arbore  bene permaturuerunt, vel quae in passo defrutove servatae sunt; —De Medicina Celsi [2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Mira animalium pro se cuique sollertia astutissima. ascendendi in tantam altitudinem difficultas draconi; itaque tritum iter ad pabula speculatus ab excelsa se  arbore  inicit. scit ille inparem sibi luctatum contra nexus; itaque arborum aut rupium attritum quaerit. —Naturalis historia Plinii [3]

Vide etiam: arbore (Vicicitatio)

Fontes

  1. Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber nonus, Dryope, versus 376 arbore
  2. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, XXIV. [3] arbore
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 12, [33] arbore
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads