audior

Formae affines

More information Forma, Persona ...

API: /ˈau̯.di.or/

Syllabificatio phonetica: au·di·or — morphologica: audi-or

class. (66 a.C.n. / 688 a.u.)

Multa dici possunt quare ita necesse fuerit iudicari, sed ego occurram exspectationi vestrae, iudices. Nam etsi a vobis sic  audior , ut numquam benignius neque attentius quemquam auditum putem, tamen vocat me alio iam dudum tacita vestra exspectatio, quae mihi obloqui videtur: “quid ergo? negasne illud iudicium corruptum esse?” Non nego, sed ab hoc corruptum non esse confirmo. —Pro A. Cluentio oratio Ciceronis ^[1]

Vide etiam: → audior (Vicicitatio)

Discretiva