audio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
aud-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	audiō	audiam		audiēbam	audīrem	audiam
II. sing.	audīs	audiās	audī!	audiēbās	audīrēs	audiēs	audītō!
III. sing.	audit	audiat		audiēbat	audīret	audiet	audītō!
I. plur.	audīmus	audiāmus		audiēbāmus	audīrēmus	audiēmus
II. plur.	audītis	audiātis	audīte!	audiēbātis	audīrētis	audiētis	audītōte!
III. plur.	audiunt	audiant		audiēbant	audīrent	audient	audiuntō!
Thema	Vox passiva
aud-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	audior	audiar		audiēbar	audīrer	audiar
II. sing.	audīris	audiāris	audīre!	audiēbāris	audīrēris	audiēris	audītor!
III. sing.	audītur	audiātur		audiēbātur	audīrētur	audiētur	audītor!
I. plur.	audīmur	audiāmur		audiēbāmur	audīrēmur	audiēmur
II. plur.	audīminī	audiāminī	audīminī!	audiēbāminī	audīrēminī	audiēminī	—
III. plur.	audiuntur	audiantur		audiēbantur	audīrentur	audientur	audiuntor!

Thema	Vox activa
audīv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	audīvī	audīverim	audīveram	audīvissem	audīverō
II. sing.	audīvistī	audīveris	audīverās	audīvissēs	audīveris
III. sing.	audīvit	audīverit	audīverat	audīvisset	audīverit
I. plur.	audīvimus	audīverimus	audīverāmus	audīvissēmus	audīverimus
II. plur.	audīvistis	audīveritis	audīverātis	audīvissētis	audīveritis
III. plur.	audīvērunt	audīverint	audīverant	audīvissent	audīverint

Discretiva

audio dictio est in variis linguis:

• Anglice: audio
• Batave: audio
• Francogallice: audio
• Hispanice: audio
• Italice: audio
• Polonice: audio
• Suecice: audio
• Hungarice: audio

Dictiones similes

• Catalane: àudio
• Esperantice: aŭdio
• Germanice: Audio
• Lusitane: áudio

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat,  audio  dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim. sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius, loquitur ut Frugi ille Piso, non  audio  nec eum, quod sentiat, dicere existimo. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis ^[2]

Fontes

1. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — audio, īvī u. iī, ītum, īre (tom. 1, p. 0714)
2. Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. XXVIII. [90] — audio
3. Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 3. Sectio 47. Versus 3 — audio
4. Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber nonus. Capitulum VI, [2] — audio