auditur

Formae affines

More information Forma, Persona ...

API: /au̯ˈdiːtur/

Syllabificatio phonetica: au·dī·tur — morphologica: audi-tur

class. (66 a.C.n. / 688 a.u.)

Citatur reus, paucis verbis accusat, ut de re iudicata, Cannutius: incipit longo et alte petito prooemio respondere maior Caepasius. Primo attente  auditur  eius oratio. Erigebat animum iam demissum et oppressum Oppianicus; gaudebat ipse Fabricius; non intellegebat animos iudicum non illius eloquentia, sed defensionis impudentia commoveri. Postea quam de re coepit dicere, ad ea quae erant in causa addebat etiam ipse nova quaedam vulnera, ut, quamquam sedulo faciebat, tamen interdum non defendere, sed praevaricari accusationi videretur. —Pro A. Cluentio oratio Ciceronis ^[1]

Vide etiam: → auditur (Vicicitatio)

Discretiva