auditus

Latine

Notatio

← audio

Nomen substantivum

audītus, -ūs masc.

1. Actio audiendi.
2. Fama, rumor.
3. Sensus audiendi, potestas audiendi.
4. Sonus.
5. Oratio, sermo.

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	audītus	audītūs	I
gen.	audītūs	audītuum	II
dat.	audītuī	audītibus	III
acc.	audītum	audītūs	IV
abl.	audītū	audītibus	VI
voc.	audītus	audītūs	V

Usus

Dictiones collatae

Dictiones derivatae

Translationes

Formae affines

• Latine: audītus — Participium perfectum verbi audio.