avia

Latine I

Familia
	m.	f.
P	pater	mater
C	filius	filia
E	maritus	uxor
G	frater	soror
PP	avus	avia
CC	nepos	neptis
FG	patruus	amita
MG	avunculus	matertera
FZC	amitinus	amitina
MZC	consobrinus	consobrina
	indef.
P	parens
E	coniunx
FBC	patruelis
MBC	matruelis
Cognationes
Recensere

Formae aliae

• ava

Notatio

Cum avus cognatum; refectum a voce Indeuropaea *avī, flexura feminina devī ab *avo- “vir cognatus.” (Sihler, 1995, §269.3)

Nomen substantivum

ăvĭ|a, -ae fem.

1. (antiq.) Mater patris vel matris.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	ăvĭa	ăvĭae	I
gen.	ăvĭae	ăvĭārum	II
dat.	ăvĭae	ăvĭīs	III
acc.	ăvĭam	ăvĭās	IV
abl.	ăvĭā	ăvĭīs	VI
voc.	ăvĭa	ăvĭae	V

Translationes

Anglice

grandmother ☞^en

Lusitane

avó ☞^pt, vó ☞^pt, vovó ☞^pt

Finnice

isoäiti ☞^fi

Hispanice

abuela f ☞^es

Germanice

Großmutter f ☞^de Oma f ☞^de

Graeca Antiqua

τήθη (tēthē, f.)

Dacoromane

bunica f ☞ro, mama mare f ☞ro

Ruthenice

бабушка f ☞^ru

Latine II

Nomen substantivum

ăvĭ|a, -ae fem.

1. Planta speciei Senecio vulgaris → senecio

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	ăvĭa	ăvĭae	I
gen.	ăvĭae	ăvĭārum	II
dat.	ăvĭae	ăvĭīs	III
acc.	ăvĭam	ăvĭās	IV
abl.	ăvĭā	ăvĭīs	VI
voc.	ăvĭa	ăvĭae	V

Latine III

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Nomen proprium

Avi|a, -ae fem.

1. (apud Ptolemaeum) Urbs Hispaniae.

Formae affines

• Latine: āvĭa — Numerus magnitudinis vocis avium
• Latine: Avia — Urbs Italiae; vide s.v. Aveia