bene

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

beneAPI: /ˈbene/(classice)
Syllabificatio phonetica: be·ne morphologica: ben-e

Notatio

Latine: bonus.

Adverbium

bĕnĕ (comp. melius · superl. optimē)

  1. Bono modo.

Usus

  • bene narrare; bene ambula! (Plautus)

Dictiones collatae

  • beātificō, beātificāre
  • beātī, beātōrum
  • beātitās
  • beātitūdō
  • beātum
  • beātus, beātē
  • beō, beāre

Dictiones derivatae

Composita

  • benedicē
  • benedīcibilis
  • benedicō, benedicere
  • benedictiō
  • benedictum
  • benedictus, Benedictus
  • benedicus
  • benefaciō, benefacere
  • benefactiō
  • benefactor
  • benefactum
  • beneficentia
  • beneficiālis
  • beneficiārius
  • beneficiātus
  • beneficiōsus
  • beneficium
  • beneficus, beneficē
  • benemōrus
  • beneolentia
  • beneplaceō, beneplacēre
  • beneplacitum
  • benesuādus
  • benevolēns
  • benevolentia, benevolentiēs
  • benevolus, benevolē, benevolenter
  • benīgnitās
  • benīgnor, benīgnārī
  • benīgnus, benīgnē, benīgniter (bene + gignere)

Translationes

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads