modus
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque
modus 
API: /ˈmodus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mo·dus — morphologica: mod-us
Nomen substantivum
mŏd|us, -ī masc.
- Mensura.
- Methodus.
- (Gramm.) forma verbi quae id significat vel indicativum vel subiunctivum (vel similia) esse.
Declinatio
Dictiones collatae
- moderābilis
- moderāmen
- moderāmentum
- moderāns, moderanter
- moderātus, moderātē, moderātim
- moderātiō
- moderātor, moderātrīx
- moderātūra
- modernus
- modestia
- modiālis
- modiātiō
- modicitās
- modiolus
- modius, modium
- modiātiō
Composita
- modificātiō
- modificātor
- modificō, modificāre
- modificor, modificāri
Dictiones derivatae
- moderō, moderāre
- moderor, moderāri
- modestus, modestē
- modicus, modicē
- modō
- modulor, modulāri
- modulus
Composita
- modificus
Translationes
Remove ads
Loci
| M. Tullius Cicero -106…-43 |
Apuleius ca. 125-170 | Aulus Gellius ca. 130-180 |
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius ca. 480-525 |
Ulco Cats Bussemaker 1810–1865 |
|||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Latinitas nova
Remove ads
Fontes
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads