bibendae

Discretiva

bibendae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
bibendae	casus genitivus singularis · genus femininum	gerundivi bibendus
bibendae	casus dativus singularis · genus femininum	gerundivi bibendus
bibendae	casus nominativus pluralis · genus femininum	gerundivi bibendus
bibendae	casus vocativus pluralis · genus femininum	gerundivi bibendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /biˈbendae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bi·ben·dae — morphologica: bib-end-ae

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• semen obmutescentibus olfactu admovetur. comitialibus in aceto cyathi mensura datur. si aquae insalubres bibendae sint, tritum aspergitur. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes

1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 54, [154] — bibendae
2. Vicicitatio: bibendae.