biberint

Discretiva

biberint dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
biberint	tertia pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	bibō (bibere)
biberint	tertia pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	bibō (bibere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈbiberint/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bi·be·rint — morphologica: bib-erint

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Xenocrates tradit rem miram, si vera est, menstrua contineri uno die, si unum granum biberint feminae, biduo, si duo, et totidem diebus quot grana sumpserint, M. Varro coriandro subtrito et cumino acetoque carnem omnem incorruptam aestate servari putat. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes

1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 82, [218] — biberint
2. Vicicitatio: biberint.