cantor
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkantor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: can·tor — morphologica: cant-or
Notatio
Nomen substantivum
cant|or, -ōris masc. [1][2][3][4][5]
- Qui cantat
Declinatio
Dictiones collatae
Synonyma
Composita
- accentor
Translationes
Remove ads
Discretiva
| cantor dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkantor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: can·tor — morphologica: cant-or
Fontes
- Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — cantor, ōris, m. (cano) (tom. 1, p. 968)
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads