cauto
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkau̯toː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cau·tō — morphologica: caut-o
Notatio
Adverbium
cautō
- Cum cautione.
Dictiones collatae
Synonyma
- cautim, cautē, callidē, prūdenter
Translationes
Remove ads
Discretiva
| cauto dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkau̯toː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cau·tō — morphologica: caut-o
Loci
| Titus Livius -58/+17 | Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
- Frustratio Gallorum eo spectabat, primum ut tererent tempus, donec res suas quibus periclitari nolebant cum coniugibus et liberis trans Halyn flumen traicerent, deinde quod ipsi consuli, parum cauto adversus colloquii fraudem, insidiabantur. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Latinitas postclassica
Latinitas humanistica
- Postremo ibi vite sue reliquum egit, ibique sepultus est, cauto prius ut successores sui primam inde coronam et prima imperii auspicia capesserent. —Epistole familiares Petrarcae [4][2]
Remove ads
Fontes
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads