cedens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkeːdeːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cē·dēns — morphologica: ced-ens

Notatio

← Latine: cēdō (cēdere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cēdēns	—	praesens	activa	participium	cēdō (cēdere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	cēdēns	cēdēns	cēdēns	nom.	cēdentēs	cēdentēs	cēdentia
gen.	cēdentis	cēdentis	cēdentis	gen.	cēdentium	cēdentium	cēdentium
dat.	cēdentī	cēdentī	cēdentī	dat.	cēdentibus	cēdentibus	cēdentibus
acc.	cēdentem	cēdentem	cēdēns	acc.	cēdentēs cēdentīs	cēdentēs cēdentīs	cēdentia
abl.	cēdente cēdentī	cēdente cēdentī	cēdente cēdentī	abl.	cēdentibus	cēdentibus	cēdentibus
voc.	cēdēns	cēdēns	cēdēns	voc.	cēdentēs	cēdentēs	cēdentia

Dictiones derivatae

• cēdenter

Translationes

Participium: qui cedit	dilatare ▼

Participium: qui cedit	collabi ▲

Anglice: going (en), withdrawing (en), departing (en) Germanice: gehend (de), schreitend (de), weichend (de), abtretend (de), nachgebend (de)