cederentur

Discretiva

cederentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cēderentur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	cēdō (cēdere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /keːdeˈrentur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cē·de·ren·tur — morphologica: ced-erentur

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Qui, cum romanam primo aciem turbassent, variis post clamoribus agitati, quod in aliis bellis multis acciderat, vagi et quasi limphatico discursu suam quoque turbarunt, ita ut in ancipiti et comuni periculo plures a suis quam ab hostibus cederentur, inter utranque aurem in ipsa iunctura capitis ac cervicis a rectore percussi, ubi regi posse desiissent, scalpro ferreo et malleo ad id ministerium institutis; cuius remedii inventor ipse Hasdrubal ferebatur. —De viris illustribus Petrarcae ^[1][2]

Fontes