centeni

Latine

C
Cardinalis:	centum
Ordinalis:	centēsimus
Adverbium:	centiēs
Distributivus:	centēnī
Proportionalis:	centuplus
Multiplicativus:	centuplex
Collectivus:	centuria
XCIX – C – CI

(XCIX) nōnāgēnī novēni ← centēnī → centēnī singuli (CI)

(XC) nōnāgēnī ← centēnī → centēnī dēnī (CX)

(N) nēminī ← centēnī → ducēnī (CC)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kenˈteːniː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cen·tē·nī — morphologica: centen-i

Notatio

← Latine: centēnus

Numerus distributivus

centēn|ī, -ae, -a plur.

1. √ Centum pro quoque (adiectivum numerale distributivum).
2. Centum coniuncti.

Declinatio

Numerale distributivum plurale
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.
nom.	centēnī	centēnae	centēna	nom.
gen.	centēnōrum centēnûm	centēnārum	centēnōrum centēnûm	gen.
dat.	centēnīs	centēnīs	centēnīs	dat.
acc.	centēnōs	centēnās	centēna	acc.
abl.	centēnīs	centēnīs	centēnīs	abl.
voc.	centēnī	centēnae	centēna	voc.

Translationes

Centum pro quoque	dilatare ▼

Centum pro quoque	collabi ▲

Anglice: hundred (en) each (en) Batave: telkens (nl) honderd (nl) Francogallice: cent (fr) à chacun (fr) Germanice: je hundert (de)

Centum coniuncti	dilatare ▼

Centum coniuncti	collabi ▲

Anglice: hundred (en) at a time (en) Francogallice: cent (fr) chaque fois (fr) Germanice: hundert (de) auf einmal (de)

Discretiva

centeni dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
centēnī	casus genitivus singularis · genus masculinum	adiectivi centēnus
centēnī	casus genitivus singularis · genus neutrum	adiectivi centēnus
centēnī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	adiectivi centēnus
centēnī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	adiectivi centēnus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kenˈteːniː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cen·tē·nī — morphologica: centen-i

Loci

Titus Livius -58…+17

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

C. Plinius Secundus 23-79

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

antiq.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• ipse postremo Paulus in curru, magnam cum dignitate alia corporis, tum senecta ipsa maiestatem prae se ferens; post currum inter alios inlustres viros fili duo, Q. Maximus et P. Scipio; deinde equites turmatim et cohortes peditum suis quaeque ordinibus. pediti in singulos dati centeni denarii, duplex centurioni, triplex equiti. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

saec. I.

• Esto unius lateris linea, quae facit angulum rectum, pedum quinquaginta, et alterius pedum centum. Has duas summas in se multiplicato, quinquagies centeni fiunt quinque milia. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Tritico nihil est fertilius – hoc ei natura tribuit, quoniam eo maxime alebat hominem –, utpote cum e modio, si sit aptum solum, quale in Byzacio Africae campo, centeni quinquageni modii reddantur. misit ex eo loco divo Augusto procurator eius ex uno grano, vix credibile dictu, CCCC paucis minus germina, exstantque de ea re epistulae. —Naturalis historia Plinii ^[4]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

• At centeni et octogeni in quamque partem pedes idem spatium extremitatis sed multo amplius clusae quattuor lineis areae faciunt. Id si computare quem piget, brevioribus numeris idem discat. Nam deni in quadram pedes quadraginta per oram, intra centum erunt. At si quini deni per latera, quini in fronte sint, ex illo quod amplectuntur quartam deducent eodem circumductu. —Institutio oratoria Quintiliani ^[5][2]

Fontes

4. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 21, [94] — centeni