nemini

Discretiva

nemini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales¹

Forma	Modus flexurae	originis
nēminī	casus dativus singularis	pronominis nēmō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈneːminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nē·mi·nī — morphologica: nemin-i

Proprietates grammaticales²

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nēminī	secunda pluralis	praesens	passiva	indicativus	neō (nēre)
nēminī	secunda pluralis	praesens	passiva	imperativus	neō (nēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈneːminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nē·mi·nī — morphologica: n-emini

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Petronius Arbiter ca. 14-66

C. Plinius Secundus 23-79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Quae natura primum nulla esse potest, idque videns Epicurus re tollit, oratione relinquit deos; deinde si maxime talis est deus, ut nulla gratia, nulla hominum caritate teneatur, valeat — quid enim dicam “propitius sit”; esse enim propitius potest nemini, quoniam, ut dicitis, omnis in inbecillitate est et gratia et caritas. —De natura deorum Ciceronis ^[1][2]

saec. I.

• Et nunc spero me sic vivere, ut nemini iocus sim. Homo inter homines sum, capite aperto ambulo; assem aerarium nemini debeo; constitutum habui nunquam; nemo mihi in foro dixit: ‘Redde quod debes’. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Moventur autem aliae errantium modo, aliae inmobiles haerent, omnes ferme sub ipso septentrione aliqua eius parte non certa, sed maxime in candida, quae lactei circuli nomen accepit. Aristoteles tradit et simul plures cerni, nemini conpertum alteri, quod equidem sciam, ventos autem ab iis graves aestusve significari. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• Patrimonium omne iam pridem abligurrivit, nec quicquam ei de bonis paternis superest, nisi una domus ad calumniam venditandam, quam tamen numquam carius quam in hoc testimonio locavit; nam temulentum istud mendacium tribus milibus nummis Aemiliano huic vendidit, idque Oeae nemini ignoratur. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei ^[5]

Fontes

5. Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 3. Sectio 59. Versus 8 — nemini