cessatrix

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /kesˈsaːtriːks/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·sā·trīx — morphologica: cessat-rix

Notatio

← Latine: cessō (cessāre)

Nomen substantivum

cessātrī|x, -cis fem.

1. Quae cessat

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	cessātrīx	cessātrīcēs	I
gen.	cessātrīcis	cessātrīcum	II
dat.	cessātrīcī	cessātrīcibus	III
acc.	cessātrīcem	cessātrīcēs	IV
abl.	cessātrīce	cessātrīcibus	VI
voc.	cessātrīx	cessātrīcēs	V

Dictiones collatae

• cessātor masc.

Translationes

Quae cessat	dilatare ▼

Quae cessat	collabi ▲

Anglice: female idler (en), loiterer (en) Germanice: Zauderin (de) f, Müßiggängerin (de) f

Loci

Q. Septimius Florens Tertullianus ca. 150-230

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. III.

• Pluribus vero pereuntibus quomodo perfecta defenditur bonitas ex maiore parte cessatrix, paucis aliqua, pluribus nulla, cedens perditioni, partiaria exitii? —Adversus Marcionem Tertulliani ^[1][2]

Fontes