cesso

Latine

cessō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkessoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·sō — morphologica: cess-o

Notatio

← Latine: cēdō (cēdere), frequentativum vel intensivum.

Verbum temporale

cess|ō, -āre, -āvī, -ātum ^{[1][2][3][4][5]}

1. √ Cedere ab opere illudque intermittere
2. Desistere ab agendo, nihil agere

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
cess-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cessō	cessem		cessābam	cessārem	cessābō
II. sing.	cessās	cessēs	cessā!	cessābās	cessārēs	cessābis	cessātō!
III. sing.	cessat	cesset		cessābat	cessāret	cessābit	cessātō!
I. plur.	cessāmus	cessēmus		cessābāmus	cessārēmus	cessābimus
II. plur.	cessātis	cessētis	cessāte!	cessābātis	cessārētis	cessābitis	cessātōte!
III. plur.	cessant	cessent		cessābant	cessārent	cessābunt	cessantō!
Thema	Vox passiva
cess-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cessor	cesser		cessābar	cessārer	cessābor
II. sing.	cessāris	cessēris	cessāre!	cessābāris	cessārēris	cessāberis	cessātor!
III. sing.	cessātur	cessētur		cessābātur	cessārētur	cessābitur	cessātor!
I. plur.	cessāmur	cessēmur		cessābāmur	cessārēmur	cessābimur
II. plur.	cessāminī	cessēminī	cessāminī!	cessābāminī	cessārēminī	cessābiminī	—
III. plur.	cessantur	cessentur		cessābantur	cessārentur	cessābuntur	cessantor!

Thema	Vox activa
cessāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cessāvī	cessāverim	cessāveram	cessāvissem	cessāverō
II. sing.	cessāvistī	cessāveris	cessāverās	cessāvissēs	cessāveris
III. sing.	cessāvit	cessāverit	cessāverat	cessāvisset	cessāverit
I. plur.	cessāvimus	cessāverimus	cessāverāmus	cessāvissēmus	cessāverimus
II. plur.	cessāvistis	cessāveritis	cessāverātis	cessāvissētis	cessāveritis
III. plur.	cessāvērunt	cessāverint	cessāverant	cessāvissent	cessāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cessāre	cessāvisse	cessātūrum, -am, -um esse	cessāns		cessātūrus, -a, -um­
Vox passiva	cessārī	cessātum, -am, -um esse	cessātum īrī		cessātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cessandī		cessandus, -a, -um			cessātum	cessātū

Dictiones collatae

• cēdō, cēdere

Synonyma

1. cunctor, cunctārī
2. dēsinō, dēsinere, dēsinō, vacāre

Dictiones derivatae

• cessātiō
• cessātor, cessātrīx

Composita

• arcessō, arcessāre
• concessō, concessāre
• incessō, incessāre

Translationes

√ Cedere ab opere illudque intermittere	dilatare ▼

√ Cedere ab opere illudque intermittere	collabi ▲

Anglice: cease (en), intermit (en) Dacoromane: zăbovi (ro) Francogallice: cesser (fr), discontinuer (fr) Germanice: zögern (de), zurückbleiben (de), ausbleiben (de), nachlassen (de); versäumen (de), säumig sein (de) Italice: cessare (it) Hispanice: cesar (es), discontinuar (es)

Desistere ab agendo	dilatare ▼

Desistere ab agendo	collabi ▲

Anglice: to be idle (en) Dacoromane: lenevi (ro), poposi (ro), a fi inactiv (ro) Francogallice: être oisif (fr), chômer (fr) Germanice: rasten (de), faulenzen (de), feiern (de), untätig sein (de); brachliegen (de) Hispanice: estar ocioso (es), holgar (es) Italice: oziare (it)

Discretiva

cesso dictio est in variis linguis:

• Italice: cesso

Dictiones similes

• Italice: cessò

Formae affines

Latine

cessō

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
cessō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii cessus
cessō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii cessus
cessō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii cessus
cessō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii cessus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkessoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·sō — morphologica: cess-o

Italice

cesso

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cesso	prima singularis	praesens	activa	indicativus	cessare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈʧɛsso/

Syllabificatio phonetica: ces·so — morphologica: cess-o

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

heu, quo labor, quo vota ceciderant mea?

quo te furor provexit attonitum tuus

et fata, nate, cedat ut tantis malis

genetricis ira quae tuo scelere occidit?

utinam antequam te parvulum in lucem edidi

aluique, saevae nostra lacerassent ferae

viscera: sine ullo scelere, sine sensu innocens

meus occidisses; iunctus atque haerens mihi

semper quietam cerneres sedem inferum,

proavos patremque, nominis magni viros,

quos nunc pudor luctusque perpetuus manet

ex te, nefande, meque quae talem tuli.

quid tegere cesso Tartaro vultus meos,

noverca coniunx mater infelix meis? —Octavia Senecae ^[6][7]

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Ideo non cesso tangere quintam istam chordam, propter ipsam perversam consuetudinem et labem totius, ut dixi, generis humani. —Sermones de Scripturis Augustini ^[8][7]

Fontes