cessio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkessioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·si·ō — morphologica: cess-io

Notatio

← Latine: cēdō (cēdere)

Nomen substantivum

cessi|ō, -ōnis fem.

1. (Iur.) actus legalis, qui alicuius rei possessio ac proprietas alteri traditur

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	cessiō	cessiōnēs	I
gen.	cessiōnis	cessiōnum	II
dat.	cessiōnī	cessiōnibus	III
acc.	cessiōnem	cessiōnēs	IV
abl.	cessiōne	cessiōnibus	VI
voc.	cessiō	cessiōnēs	V

Translationes

Actus legalis	dilatare ▼

Actus legalis	collabi ▲

Anglice: surrendering (en) Germanice: Abtretung (de) f, Übergabe (de) f

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Aliter non redditio, sed cessio vel admissio, vel si quid aliud huiusmodi nominanda est. —De libero arbitrio Augustini ^[1][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Nos vero ad primum et ultimum respondemus ubi propter motum cessio quaeritur, quod non sit necesse hanc usque ad ultimum, sed ad certum quoddam spacium atque terminum fieri; et Melissum praeteriit quod posset alterari plenum. —Figuratio Aristotelici Physici auditus Iordani Bruni ^[3][2]

Fontes