colligeret

Discretiva

colligeret dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
colligeret	tertia singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	colligō (colligere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kolˈligeret/

(classice)

Syllabificatio phonetica: col·li·ge·ret — morphologica: col-lig-eret

Loci

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quae res tantum pavoris iniecit fessis iam cum primis pugnando, ut et oppidani moenia repentina fuga desererent, et Punicum praesidium metu ne prodita urbs esset relictis stationibus in unum se colligeret. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

Fontes