colligo

Latine

colligō (colligere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kolˈli.goː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: col·li·gō — morphologica: col-lig-o

Notatio¹

← Latine: con- + legō

Verbum transitivum

collig|ō, -ĕre, collēgī, collēctum ^[1][2]

1. (De rebus) in unum redigere (quae cum passim dispersae sint, in unum locum rediguntur).
2. (De personis) homines cogere (plures in unum coguntur et congregantur ad convivium).

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
collig-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	colligō	colligam		colligēbam	colligerem	colligam
II. sing.	colligis	colligās	collige!	colligēbās	colligerēs	colligēs	colligitō!
III. sing.	colligit	colligat		colligēbat	colligeret	colliget	colligitō!
I. plur.	colligimus	colligāmus		colligēbāmus	colligerēmus	colligēmus
II. plur.	colligitis	colligātis	colligite!	colligēbātis	colligerētis	colligētis	colligitōte!
III. plur.	colligunt	colligant		colligēbant	colligerent	colligent	colliguntō!
Thema	Vox passiva
collig-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	colligor	colligar		colligēbar	colligerer	colligar
II. sing.	colligeris	colligāris	colligere!	colligēbāris	colligerēris	colligēris	colligitor!
III. sing.	colligitur	colligātur		colligēbātur	colligerētur	colligētur	colligitor!
I. plur.	colligimur	colligāmur		colligēbāmur	colligerēmur	colligēmur
II. plur.	colligiminī	colligāminī	colligiminī!	colligēbāminī	colligerēminī	colligēminī	—
III. plur.	colliguntur	colligantur		colligēbantur	colligerentur	colligentur	colliguntor!

Thema	Vox activa
collēg-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	collēgī	collēgerim	collēgeram	collēgissem	collēgerō
II. sing.	collēgistī	collēgeris	collēgerās	collēgissēs	collēgeris
III. sing.	collēgit	collēgerit	collēgerat	collēgisset	collēgerit
I. plur.	collēgimus	collēgerimus	collēgerāmus	collēgissēmus	collēgerimus
II. plur.	collēgistis	collēgeritis	collēgerātis	collēgissētis	collēgeritis
III. plur.	collēgērunt	collēgerint	collēgerant	collēgissent	collēgerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	colligere	collēgisse	collēctūrum, -am, -um esse	colligēns		collēctūrus, -a, -um­
Vox passiva	colligī	collēctum, -am, -um esse	collēctum īrī		collēctus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
colligendī		colligendus, -a, -um			collēctum	collēctū

Dictiones collatae

• legō, legere, lēctiō

Composita

• allegō, allegere, allēctiō
• dēligō, dēligere, dēlēctiō
• ēligō, ēligere, ēlēctiō
• pellegō, pellegere, pellēctiō
• perlegō, perlegere, perlēctiō
• praelegō, praelegere, praelēctiō
• relegō, relegere
• sēligō, sēligere, sēlēctiō
• sublegō, sublegere, sublēctiō

Dictiones derivatae

• collēcta
• collēctāculum
• collēctāneus
• collēctārius
• collēctīcius
• collēctiō
• collēctīvus
• collēctor
• collēctus, collēctūs
• collēctus, collēctē, collēctim
• collēgium
• colligentia

Translationes

In unum redigere	dilatare ▼

In unum redigere	collabi ▲

Anglice: collect (en), pick up (en) Francogallice: collecter (fr), collectioner (fr) Germanice: aufsammeln (de), zusammenlesen (de), sammeln (de)

Homines cogere	dilatare ▼

Homines cogere	collabi ▲

Anglice: bring together (en), assemble (en), gather (en) Germanice: zusammenbringen (de), versammeln (de), zusammenziehen (de)

colligō (colligāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kolˈli.goː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: col·li·gō — morphologica: col-lig-o

Notatio²

← Latine: con- + ligō (ligāre)

Verbum transitivum

collig|ō, -āre, -āvī, -ātum ^[3][4]

1. Simul ligare, constringere, connectare.
2. (Translatē) congregare, unire, coniungere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
collig-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	colligō	colligem		colligābam	colligārem	colligābō
II. sing.	colligās	colligēs	colligā!	colligābās	colligārēs	colligābis	colligātō!
III. sing.	colligat	colliget		colligābat	colligāret	colligābit	colligātō!
I. plur.	colligāmus	colligēmus		colligābāmus	colligārēmus	colligābimus
II. plur.	colligātis	colligētis	colligāte!	colligābātis	colligārētis	colligābitis	colligātōte!
III. plur.	colligant	colligent		colligābant	colligārent	colligābunt	colligantō!
Thema	Vox passiva
collig-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	colligor	colliger		colligābar	colligārer	colligābor
II. sing.	colligāris	colligēris	colligāre!	colligābāris	colligārēris	colligāberis	colligātor!
III. sing.	colligātur	colligētur		colligābātur	colligārētur	colligābitur	colligātor!
I. plur.	colligāmur	colligēmur		colligābāmur	colligārēmur	colligābimur
II. plur.	colligāminī	colligēminī	colligāminī!	colligābāminī	colligārēminī	colligābiminī	—
III. plur.	colligantur	colligentur		colligābantur	colligārentur	colligābuntur	colligantor!

Thema	Vox activa
colligāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	colligāvī	colligāverim	colligāveram	colligāvissem	colligāverō
II. sing.	colligāvistī	colligāveris	colligāverās	colligāvissēs	colligāveris
III. sing.	colligāvit	colligāverit	colligāverat	colligāvisset	colligāverit
I. plur.	colligāvimus	colligāverimus	colligāverāmus	colligāvissēmus	colligāverimus
II. plur.	colligāvistis	colligāveritis	colligāverātis	colligāvissētis	colligāveritis
III. plur.	colligāvērunt	colligāverint	colligāverant	colligāvissent	colligāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	colligāre	colligāvisse	colligātūrum, -am, -um esse	colligāns		colligātūrus, -a, -um­
Vox passiva	colligārī	colligātum, -am, -um esse	colligātum īrī		colligātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
colligandī		colligandus, -a, -um			colligātum	colligātū

Dictiones collatae

• ligō, ligāre, ligātiō

Composita

• alligō, alligāre, alligātiō
• circumligō, circumligāre
• dēligō, dēligāre
• illigō, illigāre, illigātiō
• interligō, interligāre
• obligō, obligāre, obligātiō
• praeligō, praeligāre
• religō, religāre, religātiō
• subligō, subligāre, subligātiō
• superdēligō, superdēligāre
• superligō, superligāre

Dictiones derivatae

• colliga
• colligātiō
• colligātus, colligātē

Translationes

Simul ligare	dilatare ▼

Simul ligare	collabi ▲

Anglice: bind together (en), tie together (en) Germanice: zusammenbinden (de), fest verbinden (de)

Congregare	dilatare ▼

Congregare	collabi ▲

Anglice: congregate (en), unite (en) Germanice: versammeln (de), vereinigen (de)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

Petronius Arbiter ca. 14-66

Plinius minor 61-113

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (70 a.C.n. / 684 a.u.)

• Sed quid ego istius in eius modi rebus mediocris iniurias colligo, quae tantum modo in furtis istius et damnis eorum a quibus auferebat versatae* esse videantur? Accipite, si vultis, iudices, rem eius modi ut amentiam singularem et furorem iam, non cupiditatem eius perspicere possitis. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis ^[5][6]

class.  (41 p.C.n.)

• Quid hac adulatione profecit? Ne ad reliquias invitaretur. Non veto patrem damnare regis sui factum, non veto quaerere dignam tam truci portento poenam, sed hoc interim colligo, posse etiam ex ingentibus malis nascentem iram abscondi et ad verba contraria sibi cogi. —De ira libri III Senecae ^[7]

saec. I.

• Vides me: nec auguria novi nec mathematicorum caelum curare soleo, ex vultibus tamen hominum mores colligo, et cum spatiantem vidi, quid cogitet scio. Sive ergo nobis vendis quod peto, mercator paratus est, sive quod humanius est, commodas, effice ut beneficium debeamus. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[8][6]

saec. I.

• Ipse cum maxime vindemias graciles quidem, uberiores tamen quam exspectaveram colligo, si colligere est non numquam decerpere uvam, torculum invisere, gustare de lacu mustum, obrepere urbanis, qui nunc rusticis praesunt meque notariis et lectoribus reliquerunt. —Epistulae Plini minoris ^[9][6]

Latinitas postclassica

saec. II.

• interea Megalesiacae spectacula mappae

Idaeum sollemne colunt, similisque triumpho

praeda caballorum praetor sedet ac, mihi pace

inmensae nimiaeque licet si dicere plebis,

totam hodie Romam circus capit, et fragor aurem

percutit, eventum viridis quo colligo panni. —Saturae D. Iuni Iuvenalis ^[10][6]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1343 p.C.n.)

• Audio tamen Ciceronem ex adverso divinationis hoc genus, quamvis paulo reverentius quam cetera, refellentem tamen, quatenus quidem ex verbis eius colligo. —Rerum memorandarum libri Petrarcae ^[11]

Fontes

7. Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (The Latin Library):  Tomus / Liber 3. 15, versus 2 — colligo
11. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber IV. 30: De Sibillis [17] — colligo